W 1959 roku francuska firma Essilor wynalazła soczewkę progresywną. Wraz z nią skonstruowano pierwsze okulary progresywne. Dla osób cierpiących na presbiopię był to moment szczególny. Na rynku pojawiły się bowiem szkła okularowe, które pozwalały im na wyraźne widzenie zarówno z daleka, z bliży, jak i na odległości pośrednie. Do tej pory zmuszeni sięgać po dwie pary okularów – jedną do czytania książki, drugą do poruszania się po mieście – teraz mogli zakupić okulary na każdą sytuację.
Odległości dalekie, bliskie i pośrednie
Okulary progresywne to okulary wieloogniskowe. Górna część szkła progresywnego, zwanego również wieloogniskowym, koryguje krótkowzroczność, dolna część dalekowzroczność, a środek czyni wyraźnym obraz pośredni. Tego typu soczewki okularowe przeznaczone są bowiem do korekcji wady wzroku zwanej presbiopią (starczowzrocznością). Schorzenie to dotyka większość ludzi po 40. roku życia i polega na utracie naturalnej giętkości soczewki w oku. Następstwem tego jest zaburzona akomodacja (nastawność) gałki ocznej. To ostatnie skutkuje trudnością w dostosowaniu się oka do oglądania przedmiotów znajdujących się w różnych odległościach, obraz staje się nieostry.
Obszary peryferyjne
Szkła progresywne posiadają również obszary peryferyjne czyli nieaktywne. Znajdują się one w bocznych częściach soczewki i powodują minimalną deformację obrazu. Na szczęście ta niewielka nieostrość przez większość osób jest ledwie zauważalna.
Adaptacja
Adaptacja do okularów progresywnych z uwagi na jednoczesne korygowanie krótkowzroczności i dalekowzroczności wymaga czasu. Podział szkła na obszary do dali, bliży i odległości pośrednich stanowi bowiem dla naszym oczu pewien rodzaj wyzwania. Nie ma więc powodów do niepokoju, jeśli widziany przez nas obraz będzie na początku delikatnie zaburzony. Taka sytuacja może potrwać kilkadziesiąt godzin bądź nawet kilka tygodni. Należy również zaznaczyć, że wybór szkieł wieloogniskowych wyklucza sięganie po poprzednie, jednoogniskowe okulary. Nie dostosowanie się do tego wymogu sprawi, że nasze oczy będą musiały na nowo przyzwyczajać się do progresywnych modeli.
Dla kogo szkła progresywne?
Wieloogniskowe szkła okularowe są droższe od jednoogniskowych. Koszty te w przybliżeniu pokrywają się jednak z łączną ceną dwóch par standardowych okularów – jednych do dali, drugich do bliży. Należy jednak podkreślić, że dla wielu osób posiadanie okularów progresywnych jest źródłem niezaprzeczalnego komfortu. Jednak niektórym z nas nie zapewnią one lepszego widzenia. Dlaczego? Dotyczy to na przykład ludzi, którzy dużo czasu spędzają przed ekranem monitora. W ich przypadku zwężające obraz szkła wieloogniskowe okażą się ograniczeniem, a nie ułatwieniem. Korzystanie z okularów progresywnych odradza się także osobom z następującymi schorzeniami: zez, zaburzenia błędnika, różnowzroczność, zwyrodnienia plamki żółtej, zaćma, czy jaskra.
Opracowanie:
Artykuł powstał w oparciu o publikacje naukowe. Zapoznaj się z artykułami zgromadzonymi w poradniku KODANO, aby dowiedzieć się więcej o okularach korekcyjnych i przeciwsłonecznych. W razie wątpliwości skontaktuj się z naszym zespołem optometrystów lub poradź się swojego okulisty. Zagadnienia prezentowane w artykule, szczególnie w przypadku problemów ze wzrokiem, należy skonsultować ze specjalistą.
Realizacja - Zespół optometrystów KODANO Optyk
