Złudzenia optyczne
Złudzenie optyczne to niewłaściwa interpretacja obrazu, której dokonuje nasz mózg pod wpływem użytego kontrastu, cieni czy kolorów, które wprowadzają mózg w błędny tok myślenia. Złudzenie wynika z niewłaściwego funkcjonowania mechanizmów percepcji, które maja za zadanie ułatwiać postrzeganie. Jednak pod wpływem pewnych bodźców mogą powodować złudne wrażenia.
Złudzenie Hermana
Nazywane inaczej siatką Hermana. Na złączeniach białych pasów widzimy szare kropki. Powstają one w wyniku hamowania obocznego. Włókno nerwowe, które pobudza miejsce skrzyżowania białych pasów, hamowane jest przez cztery sąsiednie włókna. Natomiast pozostałe spowalniane są tylko przez dwa.
Złudzenie ściany kawiarni
Nazwa złudzenia pochodzi od wzoru, jaki powstał z kafelek na jednej ze ścian pewnej kawiarni w Anglii, gdzie wszystkie szare linie są do siebie równoległe.
Złudzenie Ponza
Rysunek przypomina tor kolejowy zmieniony przez perspektywę. Dwie ukośne linie postrzegane są jako równoległe do siebie. To sprawia wrażenie, że linie poziome mają różną długość.
Irradiacja
Biały kwadrat umieszczony na ciemnym tle sprawia wrażenie większego niż czarny na jasnym, pomimo tego, że obydwa są takiej samej wielkości. Dzieje się tak, ponieważ pole podrażnienia fizjologicznego na siatkówce zajmuje większą powierzchnię, niż wielkość postrzeganego obrazu w rzeczywistości. Wynika to z połączenia w grupy receptorów na siatkówce.
Złudzenie Mullera-Lyera
To złudzenie dotyczące dwóch linii o tej samej długości, z których jedna zakończona jest strzałkami „do wewnątrz” a druga „do zewnątrz” linii. Sprawia to, że ulegamy złudzeniu, iż linia ze strzałkami „do wewnątrz” jest dłuższa.
Złudzenie Ebbinghausa
To złudzenie optyczne polegające na błędnej interpretacji wielkości kształtów. Widzimy dwa koła tej samej wielkości, które znajdują się obok siebie. Jedno z nich otoczone jest większymi od siebie kołami, a drugie mniejszymi. Wydaje się nam, że koło otoczone mniejszymi kołami jest większe, a w rzeczywistości oba koła są tej samej wielkości.
Spirala Andrusa ( złudzenie ruchu)
Gdy patrzymy na stały ruch przez określony czas, a następnie spojrzymy na stały obraz np. ścianę, to zaczyna się ona ruszać.
Źródło: wikipedia.org